حضرت زهرا از منظر امام صادق (ع)

مشخصات كتاب

نويسنده : سيد عباس رفيعي پور علويجه

ناشر : نشريه فرهنگ كوثر، شماره 42

ولادت تا شهادت

ابراز عشق و ارادت به ساحت مقدس كوثرولايت، دخت نبوت، همسر امامت، حضرت صديقه طاهره، فاطمه مرضيه - سلام الله عليها نه تنها از ناحيه شيعيان و شيفتگانش واجب است كه هر كدام از معصومين عليهم السلام با سخنان خويش درباره آن بزرگوار اظهار ارادت نموده و نقش به سزايي را ايفا كرده اند و از همه مهم تر، ابراز علاقه رسول الله صلي الله عليه وآله است به حضرت زهراعليها السلام كه فاطمه عليها السلام را فرشته اي در سيماي انسان و پاره تن خود مي دانست و هرگاه نگاهش به او مي افتاد،شادمان و مسرور مي شد. اين محبت از محبتها جداست حب محبوب خدا، حب خداست. در اينجا اوج عشق و محبت حضرت امام صادق عليه السلام به مادرش را در كلامش مي خوانيم;لازم به توضيح است كه فقط به ترجمه سخنان حضرت بسنده شده است و منابع روايت آورده شده كه در صورت نياز،خوانندگان مراجعه كنند.

ولادت حضرت فاطمه (س)

مفضل بن عمر گويد: به امام صادق عليه السلام عرض كردم: ولادت فاطمه زهرا چگونه بوده است؟ حضرت فرمود: آري، وقتي خديجه با پيامبر ازدواج كرد، زنان مكه او را ترك كردند.هيچ فردي بر او وارد نمي شد و بر او سلام نمي كرد و هيچ زني اجازه نداشت تا با حضرت خديجه ملاقات داشته باشد. همسر رسول الله صلي الله عليه وآله از اين وضعيت رنج مي برد تا زماني كه به فاطمه باردار شد.حضرت زهرا عليها السلام در رحم مادر، شريك غم و غصه هاي او بود و ايشان را به صبر و بردباري دعوت مي كرد. مونس تنهايي مادر بود و با اوسخن مي گفت. حضرت خديجه، موضوع مكالمه با جنين را با پيامبر اكرم صلي الله عليه